Zwolle heeft gedronken van de fontein van de eeuwige jeugd. Een wat ouwelijke man veranderde de voorbije jaren in een jonge adonis. Museum de Fundatie, boekwinkel Waanders in de Broeren, restaurant de Librije én PEC Zwolle geven de stad allure.
Wie over de zesbaansringweg langs het stadion, de Ceintuurbaan genaamd, scheurt krijgt niet de indruk dat zich hier ruim 85 jaar voetbalhistorie ophoudt. Het Gemeentelijk Sportpark, later Oosterenkstadion, heet nu het Mac3Park-stadion en heeft een onpersoonlijk façade van glas en grijze panelen.
Maar zodra je er binnenstapt is die kleurloosheid gauw vergeten. De zuil met een wervelvormige trap naar de hoofdtribune is behangen met bijzondere portretten van bekende oud-spelers en trainers, van Jaap Stam tot Henk Timmer, en van Piet Schrijvers tot Johnny Rep. Ze zijn van de hand van de Zwolse kunstenaar Henk Heideveld. Aan de muur een vitrine van bescheiden formaat met daarin fraaie memorabilia en prijzen.
Bovenal ontmoet je hier een gemoedelijke, vriendelijke sfeer, want PEC is een familiaire club gebleven. Vanbinnen is het op wedstrijddagen sfeervol, daarvoor zorgen de mannen van de FEU, de Far East Ultra’s op de Noordtribune. De bezettingsgraad behoort al jaren tot de hoogste van de eredivisie.
Onder de Noordtribune bevindt zich het supporterscafé waar na de wedstrijd Hollandse hits worden afgewisseld met hiphop van Opgezwolle en zijn opvolgers, de Fakkelbrigade. Ook in de boezem van de hoofdtribune is het na de wedstrijd gezellig en kun je het laat maken, al wordt het zelden nog zo laat als in de jaren ‘70 en ’80.
Het meest centrale plein van de stad, de Grote Markt, is bijna helemaal volgebouwd met terrassen. Hier vind je een groot wit pand dat Zwollenaren vooral kennen als ‘De Harmonie’, maar nu ‘Stadscafé Blij’ heet. Historische grond: hier vond op 10 juni 1969 een emotioneel geladen vergadering plaats, waarbij de leden van de semiprofessionele Zwolsche Boys moesten stemmen voor een samengaan met aartsrivaal PEC. Uiteindelijk deden de Boys een stap terug en gingen verder als amateurclub. Je vindt ze aan de Landsheerlaan.
Tot besluit van het jubelseizoen 2013-2014 vernederde PEC Ajax in de bekerfinale met 5-1 en even was de stad zichzelf niet. Een schitterende rondvaart door de Zwolse stadsgrachten volgde, met een huldiging in het Weezenlandenpark voor een zee van volk in blauw-wit. Die rondvaart kun je ook heel goed op eigen gelegenheid maken; huur een bootje of een sup-board en bezie de oude stadsmuren, het groen en de terrassen vanaf het water. Je zult vast en zeker net zo breed lachen als toenmalig PEC-trainer Ron Jans destijds.
Buurtkroeg de Pierik, even buiten het centrum is sinds kort het verzamelpunt van fanatieke supporters. Dé plek om voetbal te kijken was Sally O’Briens, een Ierse pub, maar die maakt na lange tijd plaats voor een nieuw concept: The Dublin House. Hopelijk begrijpen de nieuwe eigenaren dat grote schermen met sport erop een groot goed zijn.
Kom er nog eens om: een aanvoerder van een eredivisieclub die met alle liefde wat horecatips met je deelt, óók van tenten die tot in de late uurtjes doorgaan. Bram van Polen is dan wel geboren en getogen in Harderwijk maar weet na zestien jaar PEC Zwolle precies waar hij moet wezen. “Het liefst kom ik in De Hetebrij,’ vertelt Van Polen. Dat is een echt bruin café met tapijtjes op tafel, waar je ongedwongen een biertje kunt drinken. Als het laat wordt, en de stemming zit er in, ga ja naar café de Blauwvinger.’
In Zwolle vind je het laatste voetbalveld met vierkante, houten doelpalen. Trotse eigenaar is VV Edon, uit 1937. Het complex van de museumclub bestaat uit precies één veld prachtig gelegen aan de Weteringkade, net buiten het centrum.
