FC Augsburg is vermoedelijk geen club waar je speciaal voor op reis gaat, daar zijn ze net iets te anoniem voor – maar is wél heel leuk als je toevallig in de buurt bent, we roepen maar wat: op de terugweg van wintersport.
FC Augsburg speelde jarenlang een bescheiden rol in het voetbal, pendelend tussen het tweede en derde niveau in Duitsland. In 2011 wist de club uit Beieren voor het eerst te promoveren naar de Bundesliga, en die plek bij de elite heeft het tot op de dag van vandaag niet meer afgestaan, met als voorlopig hoogtepunt een vijfde plaats en plaatsing voor Europees voetbal in 2015.
In 2009 geopend ten zuiden van de stad, te midden van uitgestrekte landbouwvelden en parkeerplaatsen. Hoewel het van buiten een beetje saai en klein oogt, passen er van binnen toch meer dan 30.000 mensen in. Het vertoont van binnen gelijkenissen met de Mewa Arena van Mainz, qua clubkleuren en de opbouw van de tribunes. Misschien zegt dat wel genoeg over de originaliteit: een beetje een dertien in een dozijn-ontwerp.
Dichter bij het centrum van Augsburg ligt het Rosenaustadion aan de Stadionstraße, waar FC Augsburg van 1951 tot 2009 voetbalde. Met sintelbaan, maar toch heeft het wel iets. Of zou het komen doordat het ons aan het Parkstadion van Gelsenkirchen doet denken, met de onoverdekte grijze tribunes en gele trappen rondom? Door de karakteristieke bouw is het Rosenaustadion op de monumentenlijst geplaatst en mag het dus niet afgebroken worden. Het wordt nog altijd gebruikt door het tweede elftal van FC Augsburg, dat op het vierde niveau in de Regionalliga Bayern uitkomt.
De meest legendarische naam uit de clubgeschiedenis is Helmut Haller, geboren in de stad, speler van de club en later Duits international. Zorgde voor tumult na de verloren WK-finale van 1966 door de enige wedstrijdbal mee naar huis te nemen. Volgens Haller een Duitse traditie dat de verliezer de bal mocht houden, waar de Engelsen meenden dat ie voor hattrick hero Geoff Hurst was. Ruim 30 jaar later verhuisde de bal alsnog naar Londen.
In Augsburg is Haller onomstreden en heeft hij een standbeeld gekregen bij de WWK-Arena. Het beeld van Helmut Haller staat voor het stadion, vlakbij de ingang van block J.
De fanbar van de club in de WWK-Arena. Een prima plek om voor, tijdens en na de wedstrijden van Augsburg een biertje te drinken. Daarnaast zijn er in de bar ook vijf vitrines gewijd aan de geschiedenis van FC Augsburg. Een dusdanig uitgebreide geschiedenis die een museum zou rechtvaardigen heeft Augsburg niet, maar via deze vitrines kun je toch een kleine duik in het verleden van de club nemen.
Het waren taferelen die Augsburg alleen kende vanuit naburige steden: in München, Nürnberg en Stuttgart, daar liepen eens in de zoveel tijd de pleinen wel vol om wat te vieren, niet in Augsburg. In 2011 was het dan toch de beurt aan het kleine Augsburg, toen de promotie naar de Bundesliga kon worden gevierd. De selectie van trainer Jos Luhukay verscheen ’s avonds op het bordes van het Rathaus, met de Rathausplatz vol juichende mensen. Een beetje onwennig misschien, maar het feest was er niet minder groot om, misschien zelfs wel groter.
Je kunt kaartjes voor FC Augsburg gewoon kopen via de officiële website van de club, waarna je ze zelf uit kunt printen of af kunt halen aan de ticketbalie bij het stadion.
Augsburg ligt aan de snelweg A8 tussen Stuttgart en München. Neem bij knooppunt Augsburg-West de B17 om de stad heen, tot de WWK-Arena voor je opdoemt. Er is voldoende parkeerruimte beschikbaar.
Vanaf Augsburg Hauptbahnhof brengt tram 8 je rechtstreeks naar het stadion. Op vertoon van je wedstrijdkaartje is het tramvervoer in de stad gratis.
Beeld: Shutterstock, BSR Agency
