6 prachtige stadions in de krochten van het Spaanse semiprofessionele voetbal
Verscholen in de kelders van het Spaanse semiprofessionele voetbal vind je vele voetbalclubs die recent nog in La Liga speelden. SANTOS heeft een lijstje gemaakt van bijzondere stadions van onder meer een voormalig Spaans kampioen en de oudste voetbalclub van Spanje. Op naar de voetbaltempels van vervallen glorie en hoop!
Estadio Nuevo Colombino (Andalusië)
Tussen de witte zandstranden en beschermde natuurgebieden vind je de oudste voetbalclub van Spanje. Recreativo de Huelva bestaat al sinds 1889 en speelt in het Estadio Nuevo Colombino. Het vrij grote stadion, met mooie tribunes in clubkleuren, opende in 2001 en heeft een capaciteit van 21.670. Te groot voor een vierdeklasser? In 2008/09 speelde de club nog in La Liga. Sindsdien is de club echter afgedwaald naar de kelders van het Spaanse voetbal.
Estadio Nuevo Arcángel (Andalusië)
Van buiten is het Estadio Nuevo Arcángel van Córdoba CF zeker geen architectonisch hoogstandje, maar van binnen heeft het wel wat. Door zijn grote rechthoekige tribunes lijkt het eigenlijk niet echt op een Spaans stadion. Nuevo Arcángel, dat een capaciteit heeft van 25.800, is te groot voor het derde niveau in Spanje. Het is te hopen dat de club, die in 2014/15 nog in La Liga speelde, snel weer de weg naar boven terugvind want de prachtige en historische stad Córdoba verdient een topploeg.
Estadio Municipal de Riazor (Galicië)
Nog geen twintig jaar geleden was Deportivo La Coruña vier seizoenen lang een absolute topploeg in Spanje. In 2000 werden ze dankzij de doelpunten van Roy Makaay zelfs kampioen. Inmiddels zijn ze afgezakt naar het derde niveau in Spanje. Het Estadio Municipal de Riazor, met een capaciteit van 32.490, zou perfect in de La Liga passen: een hypermodern stadion, midden in de stad en naast het strand.
De Riazor Blues mijmeren nog steeds over Makaay en de glorietijd van toen. Wat deze onzichtbare, ongrijpbare en razendsnelle Nederlandse spits nog steeds teweeg brengt bij de fans lees je in onze SANTOS-special Voetballand Spanje.
Estadio Municipal La Línea (Andalusië)
Er zijn mooie stadions en er zijn fenomenale stadions. Estadio Municipal La Línea is er eentje van deze laatste categorie. De thuishaven van de derdeklasser Real Balompédica Linense ligt in La Línea de la Concepción, in het zuiden van Andalusië tegen de grens met Gibraltar. Als we de Netflix documentaire kunnen geloven, dan is de badplaats bekend om de grootschalige drugssmokkel. Het stadion oogt ruig door zijn stenen tribunes, maar het is misschien wel het mooist gelegen stadion van het land. De Rots van Gibraltar is het pronkstuk van het Estadio Municipal La Línea, waar het Spaanse nationale elftal in de jaren ’70 en ’80 ook tweemaal speelde.
Estadio Romano (Extremadura)
Mérida AD is een vrij nieuwe voetbalclub uit 2013 die is opgericht na het faillissement van Mérida UD. Het Estadio Romano is allesbehalve nieuw en wordt sinds 1954 al gebruikt. Met zijn groene stoeltjes en bruine trappen heeft het stadion ontzettend veel charme. Daarnaast ligt het op een perfecte locatie in het historische centrum van de stad Mérida in de buurt van het oude Romeinse amfitheater.
Estadio Jose Rico Perez (Alicante)
Niemand minder dan Diego Armando Maradona speelde met Argentinië in het Estadio Jose Rico Perez tijdens het WK van 1982. De thuishaven van CF Hércules ligt in de toeristische kuststad Alicante aan de Costa Blanca. In 2010/11 speelde de club nog in La Liga met onder andere Royston Drenthe, Piet Velthuizen en de Franse topspits David Trezeguet. Sindsdien kwamen de donkere wolken en is de club die gevallen naar het vierde niveau. Het stadion is er niet minder mooi op geworden: heerlijk asymmetrisch en bijzonder groot.
Beelden: Shutterstock