Denk er maar eens over na. Niet de Kuip, niet het Olympisch Stadion en godbetert, niet de Johan Cruijff Arena. Het belangrijkste stadion in onze voetbalgeschiedenis ligt in Duitsland: het Olympiastadion van München. Slechts drie keer speelde Oranje er. Een WK-finale, een EK-finale en vooruit, een onbeduidend kwalificatiepotje.

Een monument als geen ander, met dat waanzinnige tentachtige dak, gebouwd voor de Olympische Spelen van 1972. Decor van misschien wel het mooiste doelpunt aller tijden, de volley van Marco van Basten. Nottingham Forest, Dortmund en Marseille wonnen hier een Europa Cup. Diego Maradona deed er zijn beroemde warming-up. Maar bovenal de plek waar Bayern München uitgroeide tot een Duitse en Europese topclub.

Uitgerekend Bayern vond in 2005 dat het tijd was om te vertrekken. Begrijpelijk. Alle magie en architectonische huzarenstukjes ten spijt, het was gedateerd. De fans die jaarlijks drie maanden in de sneeuw zaten waren niet te benijden.

Verdwenen is het Olympiastadion gelukkig niet. Er wordt incidenteel nog gevoetbald, en elke dag kun je er voor een paar euro zo lang rondlopen als je wil. Zoals een moslim eens in zijn leven Mekka bezocht dient te hebben, zou je als Nederlandse voetballiefhebber eigenlijk ooit eens op pelgrimstocht naar het Olympiastadion moeten. Verplichte kost.

Olympiapark, Spiridon-Louis-Ring 25, 80809 München

Dit en meer lees je in SANTOS #26: Jetzt geht's los! - die je hier kunt bestellen!